مقاله پژوهشی
گیاهی
عباس ابهری
چکیده
اثرات زیست محیطی تلفات کودهای نیتروژنی و هچنین کمبود آب و تنش خشکی باعث شده مدیریت کاهش تلفات و افزایش کارایی مصرف آب و نیتروژن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد. به منظور بررسی تغذیه نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم بر کارایی مصرف آب و نیتروژن در رازیانه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. ...
بیشتر
اثرات زیست محیطی تلفات کودهای نیتروژنی و هچنین کمبود آب و تنش خشکی باعث شده مدیریت کاهش تلفات و افزایش کارایی مصرف آب و نیتروژن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد. به منظور بررسی تغذیه نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم بر کارایی مصرف آب و نیتروژن در رازیانه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تاریخ کاشت در سه سطح (اول:23/12/96، دوم: 8/1/97 و سوم: 30/1/97) و فاکتور دوم محلول‌پاشی کود نیتروژن در سه سطح (سولفات آمونیوم (21 درصد نیتروژن)، نیترات آمونیوم (25 درصد نیتروژن) و بدون کود) با غلظت یک در هزار در مرحله شروع غنچه‌دهی بودند. نتایج نشان داد میزان کلروفیل کل و پروتئین دانه در هر سه تاریخ کاشت و در تیمار محلول‌پاشی نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم نسبت به شاهد اختلاف معنی‌دار داشت. افزایش درصد حرکت مجدد نیتروژن با کاهش عملکرد دانه همراه شد و این کاهش در عدم مصرف نیتروژن و مصرف سولفات آمونیوم با شیب بیشتری صورت گرفت. روند کاهش عملکرد بیولوژیکی با افزایش سهم فرایند حرکت مجدد نیتروزن ساقه در عملکرد از تابع نمایی Y=580e-0.13x پیروی کرد. در این مدل عملکرد بیولوژیکی اولیه 580 بود که با سهم فرایند حرکت مجدد نیتروزن ساقه در عملکرد اولیه 13/0- شیب کاهش را شروع کرد. کارایی مصرف نیتروژن در شرایط محلول پاشی نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم باعث شد کارایی مصرف آب به صورت خطی افزایش یابد اما در تیمار شاهد (عدم محلول‌پاشی) کارایی مصرف نیتروژن اثری بر کارایی مصرف آب نداشت.
مقاله پژوهشی
گیاهی
فرزانه بهادری؛ فاطمه ربیع زاده
چکیده
گونه نپتا گچی (Nepeta eremokosmos Rech. F.) در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار گرفته‌است. درحالی که این گونه با زیستگاه‌های گچ سازگار است. برای درک بهتر نحوه سازش این گونه به خاکهای گچی مطالعات ریخت شناسی و ریز ریخت شناسی انجام گردید. آنالیز های همبستگی (RDA)، ضرایب همبستگی پیرسون بین متغیرها برای ارزیابی اثر عوامل محیطی بر فراوانی گونه N. eremokosmos ...
بیشتر
گونه نپتا گچی (Nepeta eremokosmos Rech. F.) در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار گرفته‌است. درحالی که این گونه با زیستگاه‌های گچ سازگار است. برای درک بهتر نحوه سازش این گونه به خاکهای گچی مطالعات ریخت شناسی و ریز ریخت شناسی انجام گردید. آنالیز های همبستگی (RDA)، ضرایب همبستگی پیرسون بین متغیرها برای ارزیابی اثر عوامل محیطی بر فراوانی گونه N. eremokosmos استفاده شد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک از نظر فاکتورهایی شامل CaCO3، pH، EC، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، فسفر و نیتروژن مورد بررسی قرار گرفت. ایدیوبلاست ها به وضوح در پارانشیم برگ این گونه مشاهده شدند. همچنین کریستال های معدنی مانند اگزالات کلسیم در پارانشیم برگ وجود دارد که گیاه را قادر می سازد به خوبی با خاک های گچی سازگار شود. محتوای کلسیم در زیستگاه های N. eremokosmos به طور معنی داری بیشتر از سایت های شاهد بود. عوامل EC،pH و نیتروژن تأثیر منفی بر فراوانی و توزیع این گونه دارند. یافتههای ما نشان داد که پتاسیم، گچ، CaCO3 و درصد ماسه از بافت خاک نقش اساسی در فراوانی N. eremokosmos دارند. شناخت روابط بین متغیرهای محیطی و توزیع گونه N. eremokosmos به ما کمک می‌کند تا این یافتهها را برای ایجاد برنامههای حفظ و کشت این گونه در آینده به کار ببریم.
مقاله پژوهشی
بیوتکنولوژی
لیلا داوروش؛ مقصود پژوهنده؛ محمد احمدآبادی
چکیده
مقدمه: آنزیم RNA پلیمراز باکتریوفاژ T7، در رونویسی و بیان پروتئین‌های نوترکیب استفاده می‌شود. این آنزیم به فاکتور دیگری برای شناسایی پیشبر نیاز نداشته، بسیار اختصاصی عمل می‌کند و فقط ژن‌های تحت کنترل پیشبر T7 را بیان می-نماید. این ویژگی‌ها موجب شده است که تولید آنزیم T7 RNA پلیمراز در بیوتکنولوژی بسیار پر اهمیت باشد.مواد و روشها: در این ...
بیشتر
مقدمه: آنزیم RNA پلیمراز باکتریوفاژ T7، در رونویسی و بیان پروتئین‌های نوترکیب استفاده می‌شود. این آنزیم به فاکتور دیگری برای شناسایی پیشبر نیاز نداشته، بسیار اختصاصی عمل می‌کند و فقط ژن‌های تحت کنترل پیشبر T7 را بیان می-نماید. این ویژگی‌ها موجب شده است که تولید آنزیم T7 RNA پلیمراز در بیوتکنولوژی بسیار پر اهمیت باشد.مواد و روشها: در این تحقیق، برای تولید انبوه و کم هزینه این آنزیم، سویه باکتریوفاژ T7 به‌عنوان الگو مورد استفاده قرار گرفت. واکنش PCR با استفاده از آغازگر‌های اختصاصی که حاوی سایت برشی برای آنزیم‌های BamHI و EcoRI بود انجام گرفت. پس از الکتروفورز محصول PCR، ژن تکثیر شدهT7 RNA پلیمیراز و پلاسمید pGEX2TK توسط این آنزیم‌ها برش داده شدند و پس از خالص‌سازی، واکنش لیگاسیون بین آن‌ها صورت گرفت. پلاسمید نوترکیب pGEX-T7RNAPol با الکتروپوراسیون به باکتری E. coli منتقل شد. گزینش باکتری‌های حاوی پلاسمید نوترکیب به کمک PCR انجام گرفت. نتایج: پس از تایید پلاسمید حاصل، با برش آنزیمی و همچنین با PCR، توالی‌یابی آن انجام و درستی آن مطابق توالی ثبت شده در NCBI تایید شد. پلاسمید نوترکیب به منظور بیان پروتئین مورد نظر به باکتری E. coli سویه Rosetta منتقل شد. کلنی حاوی پلاسمید انتخاب وکشت شد. بیان پروتئین با القای IPTG در باکتری صورت گرفت و پس از استخراج به کمک SDS-PAGE تایید شد. این تحقیق پیش‌نیاز تولید تجاری و انبوه آنزیم T7 RNA پلیمراز می‌باشد که پس از بهینه‌سازی بیان و خالص‌سازی پروتئین، تولید تجاری و بومی آن انجام خواهد شد.
مقاله پژوهشی
گیاهی
حمیدرضا درفشی؛ سید محمدجواد آروین؛ فاطمه نژادعلیمرادی
چکیده
مقدمه: براسینوستروئیدها نقش مهمی در مراحل جوانه‌زنی، رشد نشاء و عملکرد کمی و کیفی محصول دارند. روشها: اثرات پیش‌تیمار بذر گوجه‌فرنگی با اپی‌براسینولید بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشد نشاء در گلخانه و تأثیر محلول‌پاشی گیاه بر رشد بوته و عملکرد در مزرعه انجام شد. تیمارها در مرحله جوانه‌زنی و تولید نشاء شامل خیساندن بذر (پرایمینگ بذر) ...
بیشتر
مقدمه: براسینوستروئیدها نقش مهمی در مراحل جوانه‌زنی، رشد نشاء و عملکرد کمی و کیفی محصول دارند. روشها: اثرات پیش‌تیمار بذر گوجه‌فرنگی با اپی‌براسینولید بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشد نشاء در گلخانه و تأثیر محلول‌پاشی گیاه بر رشد بوته و عملکرد در مزرعه انجام شد. تیمارها در مرحله جوانه‌زنی و تولید نشاء شامل خیساندن بذر (پرایمینگ بذر) در آب مقطر (شاهد) و محلول اپی‌براسینولید با غلظت‌های 25/0، 5/0 و 75/0 میکرومولار به مدت 24 ساعت بود. نشاءهای حاصل از پرایمینگ بذر در اپی‌براسینولید (0، 5/0 و 75/0 میکرومولار) به مزرعه منتقل و پس از یک ماه، با غلظت‌های 0، 5/0 و 75/0 میکرومولار محلول‌پاشی شدند. نتایج و بحث: در مقایسه با شاهد، اپی‌براسینولید باعث بهبود درصد و سرعت جوانه‌زنی بذر و تمام پارامترهای فیزیولوژیکی و رشد نشاء گردید و اثر 75/0 میکرومولار شاخص‌تر بود. اثر اپی‌براسینولید بر پارامترهای اندازه‌گیری شده‌ی در مزرعه نیز بسیار چشمگیر بود. گرچه اثر پرایمینگ بذر به‌تنهایی در کلیه‌ی تیمارها نسبت به اثر محلول‌پاشی به‌تنهایی در کلیه‌ی مراحل، به‌طور معنی‌داری بهتر بود ولی ترکیب این دو تیمار در هر دو غلظت 5/0 و 75/0 میکرومولار نسبت به تیمارهای پرایمینگ بذر و یا محلول‌پاشی شاخص‌تر بود. تولید محصول گوجه‌فرنگی از ترکیب دو تیمار در غلظت 5/0 میکرومولار، 74 درصد و در غلظت 75/0 میکرومولار، 145 درصد، در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد.
مقاله پژوهشی
گیاهی
نسترن رشیدی؛ رمضانعلی خاوری نژاد؛ پروین رامک؛ سارا سعادتمند
چکیده
مقدمه: کیتوزان پلی‌ساکاریدی است که پاسخ‌های دفاعی گیاهان را القا کرده و بر افزایش سرعت رشد و تولید متابولیت-های ثانویه آن‌ها موثر است. ریحان (Ocimum basilicum L.) گیاهی دارویی است و از لحاظ مورفولوژیکی و ترکیبات ثانویه دارای تنوع زیادی است. با توجه به روند رو به رشد شوری و خطرات ناشی از آن و اهمیت گیاه ریحان در صنایع دارویی و غذایی، این پژوهش ...
بیشتر
مقدمه: کیتوزان پلی‌ساکاریدی است که پاسخ‌های دفاعی گیاهان را القا کرده و بر افزایش سرعت رشد و تولید متابولیت-های ثانویه آن‌ها موثر است. ریحان (Ocimum basilicum L.) گیاهی دارویی است و از لحاظ مورفولوژیکی و ترکیبات ثانویه دارای تنوع زیادی است. با توجه به روند رو به رشد شوری و خطرات ناشی از آن و اهمیت گیاه ریحان در صنایع دارویی و غذایی، این پژوهش به منظور ارزیابی اثر کیتوزان بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) در گیاه ریحان تحت تنش شوری انجام شد.روشها: پس از تیمار کیتوزان با غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر، گیاهان تحت تنش شوری در چهار سطح صفر، 25، 50، 100 و 150 میلی‌مولار قرار گرفتند. سپس فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، پاسخ‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه ریحان تحت تاثیر کیتوزان در برهم‌کنش با سطوح مختلف تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت.نتایج و بحث: تنش شوری اثرات منفی بر کلروفیل کل و محتوای کاروتنوئید داشت ولی باعث افزایش محتوای فلاونوئید شد. بعلاوه کیتوزان در سطوح بالای شوری موجب افزایش کلروفیل کل و در تمام سطوح شوری سبب افزایش کاروتنوئید شد. آنزیم کاتالاز و پراکسیداز و میزان پتاسیم نیز در تیمارهای کیتوزان افزایش یافت که نشان دهنده افزایش پاسخ‌های دفاعی گیاه به شوری است. کیتوزان همچنین منجر به افزایش فعالیت آنزیم PAL شد، از آنجایی که این آنزیم در مسیر بیوسنتز فنیل‌پروپانوئیدها کلیدی است میزان متیل‌کاویکول اسانس را افزایش داد. به طور کلی کاربرد کیتوزان بر ترکیبات ثانویه گیاه ریحان در جهت افزایش تحمل استرس شوری اثرگذار بود.
مقاله پژوهشی
گیاهی
سارا رمضانی؛ سایه جعفری مرندی؛ صدیقه اربابیان؛ فهیمه سلیم پور
چکیده
مقدمه: اگر چه همه گیاهان گلدار در مراحل مشابهریخت‌زایی دراندام‌های رویشی و برخی مراحل دراندام‌های زایشی مشترک هستند،اما در میان گونه ها و حتی درون افراد یک گونه هم امکان پاسخ های ناهمگن از لحاظ شرایط نمو اندام‌های مختلف وجود دارد که در نتیجه فعال سازی یا سرکوب بیان ژن‌ها است .شناخت مراحل نمو گل راهی مناسب برای فهم تمایز سلولی و ...
بیشتر
مقدمه: اگر چه همه گیاهان گلدار در مراحل مشابهریخت‌زایی دراندام‌های رویشی و برخی مراحل دراندام‌های زایشی مشترک هستند،اما در میان گونه ها و حتی درون افراد یک گونه هم امکان پاسخ های ناهمگن از لحاظ شرایط نمو اندام‌های مختلف وجود دارد که در نتیجه فعال سازی یا سرکوب بیان ژن‌ها است .شناخت مراحل نمو گل راهی مناسب برای فهم تمایز سلولی و مکانیسم های ژنتیکی لازم برای اندام زایی و ریخت زایی در گیاهان است.هفت بند هلویی (L. ( Polygonum bistorta از خانواده علف هفت بند Polygonaceae گیاهی دارویی است که مطالعات کمی روی ساختار تشریحی آن وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی ساختار تشریحی و تکوین برخی اندام‌های رویشی و زایشیدرجمعیت جمع‌آوری شده از استان همدان بود. روش ها : از رنگ آمیزی های کارمن-زاجی، سبز متیل و هماتوکسیلین-ائوزین جهت بررسی بافت شناسی گیاه استفاده شد. عکس میکروسکوپ الکترونی از گرده نیز تهیه شد . نتایج و بحث. بررسی ها نشان داد که سیستم آوندی ریشه و ساقه مشابه ساختار معمول این اندام‌ها در دولپه‌ای‌ها بوده، در ساقه آوندها بصورت هم‌کنار (کولترال) و در ریشه متناوب و پنتارش هستند. رگبرگ میانی چهار گوش و مزوفیل نردبانی و دارای حفرات هوا وسیع می باشد. مریستم رویشی گنبدی و برجسته است. گل‌آذین سنبله، مادگی ناجور خامه، گرده‌‌ها کروی وسه شکاف منفذی((Tricolpate هستند. تخمک پر خورش، میوه فندقه، برون‌بر با سلول‌های دیواره ضخیم لیگنینی، رویان رشد یافته که لپه‌ها حجم عمده دانه را پر می‌کنند. اگزالات کلسیم در اندام‌های مورد مطالعه دیده نشد.
مقاله پژوهشی
گیاهی
سیده زینب شریف السادات؛ مهناز اقدسی؛ فائزه قناتی؛ محمد حسین ارزانش
چکیده
مقدمه: آزوسپریلوم یکی از انواع میکرورارگانیسم‌های تثبیت‌کننده نیتروژن مولکولی است که در همیاری با ریشه گیاهان تیره غلات و گرامینه‌های دیگر، رشد و نمو آن‌ها را تقویت می‌کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر باکتری آزوسپریلوم ایراکنز (Azosprillum irakense) به همراه تیمار هورمون‌های اکسین (IAA) و یا جیبرلین (GA3) بر برخی شاخص‌های رشد و بیوشیمیایی ...
بیشتر
مقدمه: آزوسپریلوم یکی از انواع میکرورارگانیسم‌های تثبیت‌کننده نیتروژن مولکولی است که در همیاری با ریشه گیاهان تیره غلات و گرامینه‌های دیگر، رشد و نمو آن‌ها را تقویت می‌کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر باکتری آزوسپریلوم ایراکنز (Azosprillum irakense) به همراه تیمار هورمون‌های اکسین (IAA) و یا جیبرلین (GA3) بر برخی شاخص‌های رشد و بیوشیمیایی در گیاهچه‌های برنج رقم هاشمی (cv.hashemi Oryza sative) و مشاهده روند کلونیزاسیون باکتری در سلول‌های ریشه است. روشها: به این منظور ریشه گیاهچه‌های 21 روزه برنج پس از تلقیح با آزوسپریلوم با غلظت‌های مختلف) 0, 100, 200 (ppm IAA و GA3 به تنهایی و یا در ترکیب با یکدیگر (ppm IAA 200 ppm GA3+200) به مدت 4 هفته تیمار شدند. نتایج و بحث: روند کلونیزاسیون باکتری شامل تشکیل زیست لایه، اضمحلال دیواره، ورود باکتری به داخل لایه‌ی پوست ریشه و تشکیل کلنی‌های منفرد و پراکنده است. وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی، وزن خشک و تر کل و سرعت رشد نسبی در نمونه‌های تلقیح‌شده که با هورمون‌ها نیز تیمار شده بودند، افزایش معنی‌داری یافت که این افزایش بخصوص در تیمار ترکیبی هورمون اکسین و جیبرلین قابل توجه بوده است. همچنین نتایج نشان داد که محتوای پراکسید هیدروژن در ریشه، پروتئین و قند محلول و فسفر در اندام هوایی و ریشه گیاهچه‌های تیمارشده به طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد افزایش یافته است. نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج حاضر، کاربرد باکتری آزوسپریلوم ایراکنز به همراه غلظت ترکیبی هورمون‌ها برای افزایش عملکرد و رشد گیاهچه‌های برنج موثر است.
مقاله پژوهشی
گیاهی
مهرداد صالح زاده؛ سعیده دهقانپورفراشاه؛ محمد باقر حسن‌پور اقدم
چکیده
ویروس موزائیک خیار با عامل (CMV)Cucumber mosaic virus از بیماریهای مهم خیار و بسیاری از محصولات دیگر به-شمار میرود که در سراسر جهان از‌جمله ایران سالانه میزان زیادی خسارت وارد می‌کند. در سال‌های اخیر کاربرد القاء‌کننده-های دفاعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. لذا در پژوهش حاضر به‌منظور بررسی نقش سدیم نیتروپروساید (SNP) به‌عنوان یک ...
بیشتر
ویروس موزائیک خیار با عامل (CMV)Cucumber mosaic virus از بیماریهای مهم خیار و بسیاری از محصولات دیگر به-شمار میرود که در سراسر جهان از‌جمله ایران سالانه میزان زیادی خسارت وارد می‌کند. در سال‌های اخیر کاربرد القاء‌کننده-های دفاعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. لذا در پژوهش حاضر به‌منظور بررسی نقش سدیم نیتروپروساید (SNP) به‌عنوان یک محرک زیستی ترکیبات دفاعی، کدو به‌عنوان یک رقم حساس به ویروس موزائیک خیار انتخاب شد.مواد و روش‌هاگیاهان در مرحله دو‌برگی کامل به‌وسیله CMV با غلظت 50 میکرو‌گرم بر میلی‌لیتر مایه‌زنی و سپس 48 ساعت بعد گیاهان آلوده به CMV با SNP در سه غلظت 100، 200 و 300 میکرو‌گرم در میلی‌لیتر اسپری شدند. در‌نهایت میزان بیان ژن پروتئین پوششی و رپلیکاز ویروس، الگوی تظاهر ژن‌های دفاعی PAL، GPX1، LOX1، Pr1 و Pr3 و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی کدو در سه تکرار از هفته‌ی اول تا سوم مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج و بحث نتایج نشان داد که در گیاهان تیمارشده با SNP روند تظاهر و بیان برخی از ژن‌های دفاعی مورد بررسی پس از تیمار CMV افزایش یافت، به‌طوریکه گیاهان آلوده به ویروس و سپس تیمارشده با SNP به‌صورت وابسته‌به غلظت اغلب تا هفته‌ی سوم نسبت‌به گیاهان شاهد (تلقیح‌شده فقط با CMV) افزایش بیان نشان دادند و به حداکثر بیان خود رسیدند. علاوه‌بر‌این برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی مورد مطالعه در کدو‌ی آلوده به ویروس و تیمارشده با SNP نیز بهبود یافتند. لذا می‌توان کاربرد SNP را به‌خصوص در میزان القاء مقاومت سیستمیک در کدو علیه CMV موثر دانست.
مقاله پژوهشی
میکروبیولوژی
حسین میکائیلی؛ حسین تاجیک؛ تورج مهدی زاده
چکیده
به دلیل مقاومت میکروبهای بیماریزا به داروهای رایج و از طرفی تمایل به نگهدارنده‌های با منشاء طبیعی محققین در پی یافتن عوامل ضد میکروبی با منشاء گیاهی به عنوان ترکیبات جایگزین هستند. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی‌های و ضد قارچی عصاره‌های مختلف استخراج شده به روش‌های حلال اوتکتیک عمیق و اولتراسونیک بود. عصاره هسته و پوست انگور به ...
بیشتر
به دلیل مقاومت میکروبهای بیماریزا به داروهای رایج و از طرفی تمایل به نگهدارنده‌های با منشاء طبیعی محققین در پی یافتن عوامل ضد میکروبی با منشاء گیاهی به عنوان ترکیبات جایگزین هستند. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی‌های و ضد قارچی عصاره‌های مختلف استخراج شده به روش‌های حلال اوتکتیک عمیق و اولتراسونیک بود. عصاره هسته و پوست انگور به روش‌های مسیریشن (Maceration extraction)، سونیکاسیون(sonication)، حلال‌های اوتکتیک عمیق (Deep eutectic solvents) و روش ترکیبی سونیکاسیون-حلال های اوتکتیک عمیق استخراج شد. خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی با شاخص‌های اندازه قطر هاله مهاری و حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) بر روی باکتری‌های Staphylococcus aureus، Salmonella typhimurium، Escherichia coli و Listeria monocytogenes و همچنین بر روی قارچ‌هایAspergillus flavus، Fusarium solani، Cladosporium و Penicillium citrinum ارزیابی و تعیین شد.کمترین مقدار مهارکنندگی (78/0) و کمترین مقدار کشندگی (56/1) میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به عصاره‌های پوست و هسته استخراج شده به روش ترکیبی سونیکاسیون-حلال های اوتکتیک عمیق بود که نشان از کارایی این روش، نسبت به سایر روش‌های مرسوم می باشد (05/0≥p). لیستریا مونوسیتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس از باکتری‌ها و کلادوسپوریوم از قارچ‌ها در مقایسه با سایر میکروارگانیسم‌های مورد مطالعه بطور معنی داری دارای کمترین میزان غلظت مهار کنندگی و غلظت کشندگی بودند (05/0≥ p). عصاره هسته و پوست انگور استخراج شده به روش سونیکاسیون-حلال های اوتکتیک عمیق، از قابلیت بالاتری در کنترل و مهار رشد باکتری‌ها و قارچ‌های بیماریزا و عامل فساد برخوردار است و می تواند به عنوان یک روش استخراج کارا برای ترکیبات گیاهی استفاده شود.
مقاله پژوهشی
گیاهی
فاطمه واحدی؛ منصور افشار محمدیان؛ محمود قاسم‌نژاد؛ فاطمه جمال امیدی
چکیده
مقدمه: از نظر اقتصادی، کیوی از جمله محصولات باغی صادراتی ایران با ارزش غذایی بالایی است که در سطح وسیع در شمال ایران کشت می‌شود. به نظر می‌رسد دستیابی به ارقام برتر کیوی از طریق اصلاح ژنوتیپ‌ها، گامی مؤثر در افزایش تولید کمی و کیفی میوه و رونق بیشتر کشاورزی و افزایش صادرات باشد. در این تحقیق، فرض بر این بود که بین ژنوتیپ‌های مورد آزمایش، ...
بیشتر
مقدمه: از نظر اقتصادی، کیوی از جمله محصولات باغی صادراتی ایران با ارزش غذایی بالایی است که در سطح وسیع در شمال ایران کشت می‌شود. به نظر می‌رسد دستیابی به ارقام برتر کیوی از طریق اصلاح ژنوتیپ‌ها، گامی مؤثر در افزایش تولید کمی و کیفی میوه و رونق بیشتر کشاورزی و افزایش صادرات باشد. در این تحقیق، فرض بر این بود که بین ژنوتیپ‌های مورد آزمایش، از نظر برخی ویژگی‌های بیوشیمیایی و ریخت‌شناسی تفاوت وجود دارد؛ لذا با توجّه به ارزش غذایی و اقتصادی بالای میوه کیوی طلایی، هدف از این پژوهش، ارزیابی مقایسه‌ای برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی و آناتومیکی مرتبط با ارزش غذایی کیوی در دو ژنوتیپ کیوی طلاییY2) و (Y1 بود. مواد و روشها: به این منظور، فاکتورهایی از جمله طول، عرض و شکل میوه، بافت‌های درونی میوه، کرک‌ها و عدسک‌ها، میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، سفتی بافت میوه، درصد ماده خشک، ویتامین C، محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی دو ژنوتیپ مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث: نتایج این تحقیق نشان داد که ژنوتیپ Y2، بجز شاخص طعم میوه، در ویژگی‌های دیگر از قبیل اندازه میوه، نسبت گوشت خوراکی میوه به مغز آن، تراکم کرک‌های کوتاه و کرک‌های بلند منفرد و همچنین از نظر برخی ویژگی‌های کیفی و فیزیولوژیکی از جمله درصد ماده خشک، سفتی بافت میوه، میزان ویتامین C، محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی از محتوای بالاتری برخوردار بود. بر اساس شاخص های مذکور می توان گفت که این ژنوتیپ زمینه تجاری‌سازی بهتری را نسبت به ژنوتیپ Y1 دارد.
